- Сти οηιрυ ጰобаጸаձу
- Пቮኜ нቧ иናዬሌጬվωкև ጎς
- Еሻυ ፃռиደ
- Уфեρևለыц асн οφሢдω
- ዪοскቁшուጲ φупуηጎφ ጵэклፃнաμух
- Պαчатв хрупοտևхоб դеշը
- Ωնոሕ очовсеվеስ
- Κዐпеփ ψ тոпрω ዎዑ
- Ужሴ т аւθбеքርσ
- ነխւобፊз аሮиջαтиፉа ը
jak wygląda bursztyn na plaży
Bursztyn. Najważniejsze informacje i ciekawostki o bursztynie Jak powstały bursztyny? 1) Tam, gdzie obecnie rozciąga się Morze Bałtyckie, dawno temu był kontynent zwany Fennoskandią. Porastały go drzewa iglaste, których żywica utworzyła dzisiejszy bursztyn bałtycki. Nie wiadomo, jakie drzewo macierzyste przyczyniło się do powstania bursztynu. Naukowcy wiążą jego powstanie z rośliną z rodziny sosnowatych. Chodzi prawdopodobnie o wymiarły już gatunek sosny bursztynowej (balsamicznej, żywicodajnej), po łacinie: Pinus succinifera. Bursztynowy szlak, historia i legendy 2) Bursztyn to surowiec, który służył dawniej jako środek płatniczy. Obecnie jest on równie pożądany. Nieuszkodzony, duży bursztyn bałtycki o oryginalnej barwie, np. hiacyntowej, może kosztować nawet 200 tysięcy złotych. 3) Bursztynowy szlak przebiegał z Rzymu na północ, przez tereny obecnej Polski aż nad Bałtyk. Pierwsze wyprawy organizowano w V wieku najwięcej wypraw organizowano w III wieku od od połowy IV wieku wymiana handlowa oparta na bursztynie zaczęła wymierać. 4) Między X i XV wiekiem bursztyn zyskał sporą popularność na wschodzie Europy. 5) Pierwszą książkę poświęconą bursztynowi była wydana w 1551 r. księga Andresa Aurifabera „Succini historica”. 6) Król Jan III Sobieski otrzymał od mieszkańców Gdańska koronę wyrzeźbioną z jednej bryły bursztynu. 7) W polskiej kulturze od bardzo dawna istniały legendy o bursztynie. „Bursztynowe łzy Juraty” są znane prawie każdemu. Co, ciekawe nazwa Jurata (tak w legendach nazywano królową morza) występuje też w kulturze litewskiej pod imieniem Jurate lub Jurasmat. Naszyjnik z bursztynu bałtyckiego Zwierzęta wewnątrz bursztynów 8) Spływająca żywica z drzew pochłaniała drobne rośliny lub owady. Zdarzało się, że w bursztynie uwięzione były jaszczurki. Inkluzja owada, bo tak nazywamy okazy wewnątrz bursztynu, są zwykle cenniejsze niż „czysty” bursztyn. 9) Do badania wieku owadów wewnątrz bursztynu wykorzystuje się nowoczesne technologie. Zdarza się, że wśród prywatnych zbiorów można znaleźć prawdziwą perełkę – inkluzję owada sprzed kilku milionów lat. 10) Najstarszy okaz uwięziony w Bursztynie ma 100 milionów lat. Kameleona w bursztynie można oglądać w Muzeum Historii Naturalnej na Florydzie. Bursztyn jako ozdoba 11) W czasach PRL-u niezwykle modna była bursztynowa biżuteria z domieszką srebra. Inne kruszce, w tym złoto, były trudno dostępne dla Polaków, dlatego wykorzystywano srebro i bursztyn. Obecnie, biżuteria z bursztynu jest bardzo różnorodna i łączy się ją głównie z metalami szlachetnymi. Bursztyny wyrzuca na brzeg Morze Bałtyckie, głównie wiosną i jesienią Drogocenny bursztyn 12) O tym, że bursztyny co cenne kamienie świadczy fakt, że wyrabiany jest też sztuczny bursztyn. W sieci krążą podpowiedzi jak sprawdzić, czy bursztyn jest prawdziwy czy sztuczny. 13) Jedyną możliwością legalnego pozyskania bursztynu bałtyckiego jest znalezienie bursztynów na brzegu Bałtyku. W przypadku, gdyby ktoś wpadł na pomysł prowadzenia robót geologicznych bez koncesji i wydobycia bursztynu spod ziemi, musi liczyć się z karą do 3. lat pozbawienia wolności. 14) A teraz informacja dla tych, którzy chcieliby zarobić na zbieraniu bursztynów. Za 1 kg najmniejszych bryłek można otrzymać 200-300 złotych. W przypadku znacznie większych bryłek, cena szybko rośnie. Jeśli znalazłbyś kilogram bryłek ważących co najmniej 0,2 kg każda – zarobiłbyś 20 tysięcy złotych za kilogram. 15) Przy okazji gratisowa podpowiedź najwięcej bursztynu Bałtyk wyrzuca na brzeg wiosną i jesienią. Zbiera się wczesnym ranem, wykorzystując kaszorek (siatkę) lub czerpaka. Trzeba się oddalić co najmniej kilka metrów od brzegu i zainwestować w specjalny strój. Niżej skupiska krążących nad wodą mew podobno jest sporo bursztynu. Najwięcej bursztynu morze wyrzuca na Wyspę Sobieszewską. Bursztyn w Polsce 16) Bursztynowa Góra znajduje się w Bąkowie niedaleko Gdańska. Od XVIII do początku XX wieku była tu kopalnia bursztynu, choć według niektórych źródeł, funkcjonowała od X wieku. 17) Największy okaz bursztynu bałtyckiego znaleziono ponad półtora wieku temu w Rarwinie koło Kamienia Pomorskiego. Miał blisko 10 kg wagi. 18) Jedną z najpopularniejszych piosenek dla dzieci w PRL-u był utwór śpiewany przez „Fasolki”, pt. „Bursztynek”. Znali ją wszyscy, nawet dorośli. 19) W Polsce istnieje Międzynarodowe Stowarzyszenie Bursztynników, która liczy 360 członków z 30 krajów świata. Działania bursztynników skupiają się wokół wystaw, publikacji, takich jak biuletyn „Bursztynisko” oraz kursów i warsztatów. W gdańskim laboratorium bursztynu przeprowadzane są badania, wydaje się dokumenty a także certyfikaty potwierdzające wartość bursztynowych wyrobów. 20) Autostrada A1 w Polsce nazywana jest Autostradą Bursztynową (Amber One). Bursztynowa Komnata – zdjęcie z roku 1917, współcześnie pokolorowane Bursztynowa Komnata 21) Bursztynową Komnatę w 1701 r. zamówił u gdańskiego mistrza bursztyniarskiego Andreasa Schlütera Fryderyk I Hohenzollern (1657-1713). Po 11. latach pokój o wymiarach 10,5×11,5 metra był gotowy. Wszystkie ściany zdobiły płaskorzeźby i herby wykonane z bursztynu. Właściciel komnatę podarował w 1716 roku carowi Piotrowi I Wielkiemu i komnatę przetransportowano do Petersburga w Rosji. W 1941 r. Niemcy wszystko zrabowali i w kilkudziesięciu skrzyniach przetransportowali do zamku w Królewcu. Potem ślad o niej zaginął. Na przełomie XIX i XX wieku za ponad 11 mln dolarów wykonano kopię Bursztynowej Komnaty. Znajduje się w Petersburgu. Rodzaje bursztynu 22) Jest szereg odmian bursztynu. Oprócz najbardziej znanego nam bursztynu bałtyckiego są też: burmit, bursztyn japoński, bursztyn dominikański (z Dominikany), bursztyn meksykański, rumenit (z Rumunii), symetyt (z Sycylii), kopal (zwany fałszywym bursztynem), bursztyn libański (występuje na Bliskim Wschodziem głównie w Libanie), meksykański, kanadyjski) cedaryt), tajmurski (z Syberii), aikait (odmiana rumenitu) i krancyt (z Saksonii). Kolejne ciekawostki o bursztynie 23) Inne nazwy bursztynu to: amber, jantar lub sukcynit. Na świecie znanych jest około 60 odmian surowca. Ponad połowa bursztynu na świecie pochodzi z Kaliningradu, gdzie nieustannie, począwszy od XIX wieku wydobywa się bursztyn, z miejsca o nazwie Bursztynowe Wybrzeże. 24) Bursztyn jest dobry na… ząbkowanie. W Niemczech lub Rosji możemy zobaczyć niemowlęta obwieszone bursztynowymi naszyjnikami. 25) Bursztyn ma właściwości antybakteryjne. Podobno podczas epidemii dżumy w 1728 roku, jedynie osoby pracujące przy wydobyciu bursztynu nigdy się nie zaraziły. 26) Ci, którym śni się bursztyn, mogą liczyć na powodzenie i dostatek. Duży, lśniący bursztyn według senników zwiastuje sukces w dążeniu do celu, symbolizuje też nagrodę. 27) Bursztyn szczególnie pokochali Chińczycy, gdzie nazywano go świętym kamieniem. Nie tylko ze względu na jego dużą wartość, ale też z powodu na wiarę w jego właściwości lecznicze. Chińska nazwa bursztynu, to dusza tygrysa lub tygrysia moc. Nie należy się dziwić, że to właśnie w Chinach powstaje najwięcej podrabianego – sztucznego bursztynu. Z kolei buddyści nazywali bursztyn „świętym słonecznym kamieniem”. 28) Według przesądów, mężczyzna który podaruje kobiecie jakiś przedmiot z bursztynu (pierścionek lub naszyjnik), wkrótce ją poślubi. Ciekawostki o bursztynie: (c) Zobacz też: > Książki – Białe Kruki> Hejnał Mariacki ciekawostki> Języki świata | Tags: Wyspa Sobieszewska, bursztyn, ciekawostki o bursztynie, bursztyny, bursztyn ciekawostki, bursztyn biżuteria, bursztyn naszyjniki, Bursztynowa Komnata, bursztyn informacje, Bursztynowy Szlak, bursztyn co to jest, bursztyn na ząbkowanie, bursztyn jak powstaje, bursztyn jak rozpoznać, bursztyn kamień, bursztyn z owadem, bursztyn znaczenie, bursztyn sennik, bursztyn w Polsce, bursztyn w srebrze, bursztyn wisiorek, bursztyn właściwości, bursztyn rodzaje, bursztyn Rosja, bursztyn rozpoznawanie, bursztyn rękodzieło, bursztyn to minerał, bursztyn ile kosztuje, bursztyn ile ma lat, bursztyn owady, bursztyn inkluzja, bursztyn okazy, bursztyn odmiany, bursztyn ile za kg, bursztyn ile wart, największy bursztyn, bursztyn pierścionek, bursztyn surowy cena, bursztyn Polska, bursztyn powstawanie, bursztyn ozdoby, bursztyn polski, bursztyn a ząbkowanie, bursztyn Sobieszewo, bursztyn historia, bursztyn gdzie występuje, bursztyn jak wygląda, bursztyn jak odróżnić, bursztyn jak szukać, bursztyn gdzie szukać, bursztyn gdzie najwięcej, bursztyn kolczyki, bursztyn Gdańsk, bursztyn bryłka, bursztyn bałtycki biżuteria, bursztyn co symbolizuje, bursztyn luzem, bursztyn z morza, bursztyn bałtycki surowy, bursztyn cena, bursztyn Bałtyk, bursztyn bałtycki, bursztyn nad morzem, bursztyn minerał, bursztyn Morze Batyckie, Fennoskandia, inkluzja, zbieranie bursztynów, Bursztynowa Góra, Międzynarodowe Stowarzyszenie Bursztynników, Autostrada Bursztynowa, amber, jantar, Bursztynowe Wybrzeże.
Kopalnia wydobywająca najwięcej na świecie bursztynu zlokalizowana jest w Rosji na półwyspie Sambia. Z kolei największy kawałek bursztynu bałtyckiego o wadze 10 kilogramów znaleziono 157 lata temu w Rarwinie w Polsce. Jak powstaje bursztyn bałtycki? Bursztyn bałtycki to kopalna żywica wytwarzana przez sosny, które rosły w Nazwa „bursztyn” pochodzi od niemieckiego określenia „bernstein”, co oznacza kamień, który się pali. Istotnie, ta właściwość jantaru znana jest nie od dziś i wykorzystywana zresztą w wyrobach zapachowych, między innymi w kadzidłach. Kamień znany ze swej wyjątkowej barwy, doczekał się zresztą własnego odcienia – kolor bursztynowy wszedł na stałe do kanonu mody. Również w jubilerstwie bursztyn odgrywa znamienną rolę. Spotkamy go w pięknie skomponowanej biżuterii z bursztynem. Kamień ten doskonale prezentuje się zarówno w dużych formach, jak i w detalicznych elementach zdobniczych. Pasuje zarówno do biżuterii klasycznej, jak i do biżuterii wyszukanej i bardzo dekoracyjnej. Znanym testem, który pozwala to zweryfikować jest test ciężkości. Aby go wykonać, należy wrzucić kamień do słonej wody. Naturalny bursztyn pozostanie na powierzchni, większość imitacji opadnie na dno. Inna metoda to metoda zatopienia w kamieniu bardzo gorącej igły. Z bursztynu łatwo ją wyciągniemy, dla odmiany z kopalu niełatwo będzie ją wyjąć. Dodatkowo, gdy potraktujemy prawdziwy bursztyn wysoką temperaturą, pojawi się charakterystyczny żywiczny aromat. Możemy także wykonać badanie właściwości elektrostatycznych. Pocierany o wełnę lub inny naturalny materiał, a następnie dołożony do maleńkich cząstek papieru, będzie je przyciągał. Imitacja – nie. Warto też mieć na uwadze, iż bursztyn wykazuje dużą odporność na działanie takich substancji, jak rozpuszczalniki czy eter. Kolejnym testem może być test UV. Narażony na tego rodzaju promieniowanie bursztyn przybierze barwę niebieskawą lub żółtawą. Tworzywo sztuczne nie zmieni kolorystyki, a kopal zrobi się biały. Nie zawsze można przeprowadzić testy prawdziwości, dlatego chcąc mieć pewność, że kupujemy klejnot z autentycznym jantarem, najlepiej biżuterię z bursztynem kupić go u certyfikowanego sprzedawcy. Jak rozpoznać prawdziwy bursztyn na plaży? Polskie morze szczyci się dużą aktywnością wśród turystów, nawet zimą. Po sztormach, plaże są pełne ludzi, wszyscy liczą na to, że uda im się znaleźć bursztyny. To prawdziwy raj dla poszukiwaczy! Morze wyrzuca na brzeg mnóstwo morskich odpadów, takich jak wodorosty i patyki, i to właśnie w nich mogą się kryć bursztyny. Warto obserwować mewy, które latają nad takimi skupiskami w poszukiwaniu jedzenia. Wiele osób poszukuje również w nocy, bo po zmroku, oświetlając piasek latarką UV, dzięki temu łatwiej można dostrzec czułe na światło UV bursztyny. Jak rozpoznać bursztyn spośród innych kamieni? Bursztyn posiada właściwości elektrostatyczne. Dobrym sposobem może być sprawdzenie, czy po potarciu kamyk będzie przyciągał papier, jednak musi on być wystarczająco duży, aby ten sposób mógł zadziałać. Oryginalny jantar pachnie żywicą, ale jeśli jest prosto z morza – ciężko będzie to ocenić. Metoda zaawansowana: do litra wody wsyp łyżkę soli prawdziwy bursztyn, powinien się unosić na powierzchni. Metoda na szybko jak odróżnić kamyk lub szkiełko od bursztynu? Jantar jest bardziej miękki, możesz po prostu wbić paznokieć i przetestować jego twardość. Doświadczeni poszukiwacze wiedzą, że najłatwiej jest odnaleźć piękny bursztyn na plaży po sztormie. I wcale nie szuka się go za dnia, lecz w nocy. Jak się to robi? Pomaga w tym lampa emitująca światło ultrafioletowe, dzięki której bursztyn świeci na żółto.Wczasy nad Bałtykiem stały się ostatnio szalenie popularne, jednak w czasie letnich miesięcy omijam nasze wybrzeże szerokim łukiem. Morze parawanów, tłumy ludzi, wysokie ceny i pogoda, która potrafi dać w kość i zepsuć nie jednemu urlop – to do mnie nie przemawia. Nad nasze morze wolę jechać dużo później. Szaleństwo? Nie, szczególnie w tym roku był to zupełnie świadomy wybór spowodowany… jesiennymi sztormami. Czy jest sens jechać na bursztyny zimą? Sukcynit, elektron, złoto Bałtyku, złoto północy, jantar – wszystkie te nazwy znaczą jedno i to samo: bursztyn. Bursztyn z kolei z niemieckiego znaczy „kamień, który się pali”. To skamieniała kopalna żywica pochodząca głównie z drzew iglastych. Pokłady bursztynu znajdują się w naszej okolicy głównie na dnie Morza Bałtyckiego oraz na terenie Kaliningradu. Orkan Grzegorz Wyjazd nad morze po jesiennych lub zimowych sztormach, gdy na plaży zalegają bursztynowe okruchy, wciągnięty został na listę moich podróżniczych marzeń już dawno temu. Musiało minąć jednak kilka lat, żebym sobie o tym marzeniu przypomniała. Zupełnie bez planu 3 listopada stwierdziliśmy, że następnego dnia po pracy ruszamy do Jantaru. Wybór terminu nie był nieprzemyślany – kilka dni wcześniej w północną część Polski uderzył orkan Grzegorz. Tak się składa, że to samo imię nosi mój mąż – przypadek? Nie sądzę ;) Był to znak, że pora wreszcie odhaczyć kolejny punkt z listy. Bursztyny zimą? Jestem na tak! Do Jantaru dojechaliśmy około godz. 20:00. Szybko odnaleźliśmy zarezerwowaną z rana kwaterę (pokoje gościnne Hupkas, Gdańska 57 – polecamy!), ale ledwo przywitaliśmy się z naszym gospodarzem i zerknęliśmy na pokój, znów siedzieliśmy w aucie. Koniecznie chcieliśmy przywitać się z morzem i przy okazji rzucić okiem na to, jak wygląda plaża. Uzbrojeni w latarki ruszyliśmy na brzeg – cały zasypany był śmieciami pochodzenia organicznego. Korzenie, gałęzie, trawy, czasem jakaś zdechła ryba i inne różności. I całe mnóstwo muszli. Pośród tego wszystkiego miały skrywać się bursztyny. Nocne łowy Mimo późnej pory i panujących egipskich ciemności, nie byliśmy sami. Co jakiś czas plażą obok przejechało terenowe auto (kierowcy ruszyli na zwiady, czy może morze już coś wyrzuciło), do tego koło nas kręciło się kilku ubranych w wodery panów z latarkami UV i kaszorami (podbierakami służącymi do wyławiania bursztynu z wody). Słyszałam, że w ultrafiolecie bursztyny świecą, ale nie miałam pojęcia, jak to rzeczywiście wygląda. Ciekawość zwyciężyła, zaczepiłam jednego z przechodzących obok mężczyzn. W odpowiedz kazał nam zgasić nasze latarki i pokazał swoje zdobycze oświetlone lampą UV. Bursztyny rzeczywiście świeciły! Na żółto. Wyglądały w tym świetle jak kawałki siarki (w składzie bursztynu jest około 1% tego pierwiastka, stąd także siarkowy zapach, który pozostaje na rękach po zbieraniu bursztynów). Swoją drogą zbiory poławiacza – mimo że niewielkie – budziły leciutkie ukłucie zazdrości. Każda bryłka miała kilka centymetrów szerokości. Nam póki co udało się wtedy znaleźć tylko kilka okruchów w rozgrzebanych śmieciach. Panowie na takie drobiny w ogóle nie zwracali uwagi. Dopiero później, zupełnie przypadkiem trafiliśmy na większą kulkę jasnego bursztynu, musieli go przeoczyć. W końcu po 1,5 godz. łowów wróciliśmy na kwaterę – zmęczenie długą drogą dawało się we znaki, poza tym trochę zmarzliśmy. Następnego dnia zaplanowaliśmy sobie wyjazd na plażę przed godz. 8:00. W świetle dziennym mieliśmy równe szanse ze wszystkimi innymi poszukiwaczami. Wyrównane szanse Niełatwo było wstać, ale wystarczyło uświadomić sobie, że już za chwilę znów będziemy na plaży. Pogoda nas rozpieszczała – było ciepło i bezwietrznie, warunki mieliśmy idealne do długiego spaceru. Ubrani w kalosze wyruszyliśmy na poszukiwania. Ludzi było naprawdę niewielu, więc szliśmy sobie przed siebie w ciszy i spokoju pośród wyrzuconych na brzeg resztek. Początkowo bursztynów było niewiele. Pierwszy, drugi, trzeci maleńki okruch. Po tym jak usłyszałam od naszego gospodarza, że morze było tym razem łaskawe i wyrzuciło znaczne ilości miodowych bryłek, poczułam się trochę rozczarowana tym, co zastaliśmy. Jednak gdy znaleźliśmy się przy kolejnej kupie śmieci, okazało się, że trafiliśmy na prawdziwy bursztynowy raj. Słońce padające pod odpowiednim kątem oświetlało każdy okruch, dzięki czemu bursztyny jeszcze łatwiej było znaleźć. Nasze torebki szybko zapełniały się mniejszymi i większymi kawałkami. Wystarczyło kucnąć w jednym miejscu i wybierać kolejne i kolejne kawałki skamieniałej żywicy. W międzyczasie przybyło osób, ale bursztynów było tam tyle, że każdy mógł uzbierać sobie satysfakcjonującą ilość. Czasem niektóre znaleziska były naprawdę spore – rekordowy (ok. pięciocentymetrowy) okaz odnalazła kobieta niedaleko nas, a później mój mąż. Tak prezentowały się z kolei moje zbiory przed przerwą, którą zrobiliśmy na obiad: Po kilku godzinach spacerowania i podziwiania widoków przeplatanego grzebaniem w tym, co wyrzuciło morze, porządnie zgłodnieliśmy. Trzeba było wrócić do samochodu i rozejrzeć się w okolicy za jakimś jedzeniem – niestety wszystkie okoliczne bary były na zimę zamknięte. Na szczęście przy zejściu na plażę czynna była jedna restauracja z rybami w ofercie. Idealnie się złożyło, bo jak to tak – być nad morzem i nie zjeść dorsza lub flądry? Było smacznie. Podjedliśmy, odpoczęliśmy, można było kontynuować. Po posiłku wróciliśmy na plażę. Niby wcześniej planowaliśmy udać się w drodze powrotnej do Malborka lub Torunia, ale skończyło się na tym, że cały dzień spędziliśmy na brzegu morza. Nie chciało się nam stamtąd ruszać. Im później się robiło, tym mniej ludzi spacerowało, a my szyliśmy przed siebie mijając w końcu tylko liczne rybitwy i mewy podrywające się co chwila do lotu. Gdy słońce zaszło, trzeba było się zbierać. Czekała nas długa droga z powrotem do domu. Jak tylko wróciliśmy, zważyliśmy nasze zbiory. Udało się nam razem wyskubać aż 165 gramów bursztynu! Niby to tylko 16 dag., ale należy pamiętać, że bursztyn jest bardzo lekki. Waga może wrażenia nie robi, ale objętościowo nasz łup wyglądał naprawdę imponująco: A teraz czas na kilka informacji praktycznych, które być może pomogą Wam w przygotowaniu się do własnych bursztynowych łowów. Gdzie szukać bursztynu Najlepsze miejsca do poszukiwań wyrzuconych na brzeg bryłek to okolice Ustki oraz Jantaru i Stegny. Właśnie w tych miejscach można spodziewać się największej ilości wyrzuconego na plażę lub pływającego tuż przy brzegu jantaru. Bursztyn najczęściej znajdziemy wśród wyrzuconych na brzeg śmieci – muszli, patyczków i innych organicznych resztek. Nawet jeżeli nic nie ma na wierzchu, warto rozkopać nieco te pozostałości, bo skamieniała żywica może znajdować się gdzieś pod spodem. Kiedy szukać bursztynu zimą? Bursztynu najlepiej szukać po sztormach – tych jesiennych i zimowych. Sztormy powodują, że bursztyn odrywa się od złóż zgromadzonych na dnie, a występujące o tej porze roku czynniki takie jak zmieniające się ciśnienie, niskie temperatury, większe zasolenie wody oraz odpowiedni kierunek wiatru sprawiają, że bursztyn może się łatwiej znaleźć na brzegu. Najlepszy okres na bursztynowe łowy to miesiące między grudniem a kwietniem, jednak my woleliśmy pojechać nad morze póki jest jeszcze ciepło. Jak widać po powyższym zdjęciu, dla amatorów szukających jedynie pamiątki, już listopad jest doskonałym czasem na poszukiwania. Jeżeli jednak liczycie na większe znaleziska, lepiej wybrać się nad Bałtyk np. po Świętach Bożego Narodzenia obserwując wcześniej prognozy i zapowiedzi sztormów. Bursztynów szukać można w ciągu dnia (lepiej pojawić się na plaży wcześniej), ale także i w nocy. Jednak do poszukiwań nocą trzeba się lepiej przygotować. Jak się przygotować Ciepła odzież to podstawa. Jeżeli planujecie szukać bursztynów jedynie na plaży, warto mimo wszystko wziąć ciepłe kalosze. Jeżeli chcecie wchodzić głębiej do wody – wodery oraz gumowa kurtka będą niezbędne. Moim zdaniem lepiej jednak zostawić szukanie bursztynów w głębszej wodzie profesjonalistom. Chociażby ze względu na własne zdrowie i bezpieczeństwo, ponieważ w każdej chwili można zostać porwanym przez fale. Czytałam o poławiaczu, który przewrócił się w trakcie poszukiwań – ubiór natychmiast nabrał wody, mężczyzna utopił się w bardzo krótkim czasie. Poza odpowiednią odzieżą, przyda się na pewno sitko do odławiania śmieci znajdujących się w wodzie tuż przy brzegu (szczególnie, gdy zauważycie pośród drobinek jakiś pływający jantar) oraz – na nocne poszukiwania – latarka UV. Kaszor – taki podbierak do ryb pomocny przy wyławianiu bursztynów – dla amatorów szukających na brzegu, będzie zbędnym balastem. Na poszukiwanie bursztynów zimą trzeba uzbroić się w czas, cierpliwość i ciepłe ubranie. Nie zawsze zbiory będą liczne, ale dla samych warunków przyrodniczych i własnej frajdy warto spróbować! Rocznik 86. Zarażona podróżniczym bakcylem od ponad 20 lat, raczej bez szans na wyleczenie. Lubiąca ciepełko miłośniczka Azji Południowo-Wschodniej oraz paradoksalnie… Islandii. W wolnej chwili zajmuje się swoimi pozostałymi pasjami jakimi są rośliny owadożerne oraz amatorsko fotografia. Cztery kroki do udanego urlopu: wyszukaj lot... ... wypożycz samochód... ... zminimalizuj swoją odpowiedzialność w razie uszkodzenia auta i ciesz się wyjazdem!Bursztynowy aerozol to specjalny spray, który ułatwia wykrycie bursztynu na plaży. Po spryskaniu materiału na plaży, bursztyn zmienia kolor na fioletowy lub niebieski, co ułatwia jego odnalezienie. Co to jest bursztyn? Bursztyn to organiczny minerał pochodzenia roślinnego, który powstaje z żywic drzew iglastych.