Psy to zwierzęta, które są towarzyszami ludzi od wieków. Wydawać więc mogłoby się, że wszystko o nich wiemy, tymczasem nic bardziej mylnego! Co i rusz naukowcy odkrywają nowe fakty dotyczące najlepszych przyjaciół ludzi. Przedstawiamy top 10 ciekawostek dotyczących psów i szczeniąt, których mogliście nie znać. fot. pixabay Ciekawostki związane z anatomią psów i szczeniąt Psy to jedne z najbardziej zróżnicowanych gatunków zwierząt na Ziemi. Jest wiele ras – zarówno tych dużych, jak również średnich i bardzo małych. Do tego wszystkiego dochodzą mieszańce – kundelki. Szkielet psa składa się aż z 319 kości, co jest o 112 więcej niż w przypadku człowieka. Wzory na nosach psów są tak samo niepowtarzalne, jak ludzkie papilarne odciski palców. Jeszcze na etapie szczenięcym psy mają 28 zębów, natomiast osobniki dorosłe 42 zęby. Gruczoły potowe psów znajdują się w opuszkach łap, lecz aby się schłodzić psy dyszą. Serce dorosłego psa bije 60 – 100 razy na minutę, natomiast serce szczeniaczka 100 – 140 razy na minutę. Inteligencja i emocje psów Psy to zwierzęta, które uchodzą za bardzo inteligentne – to prawda, zgodnie z badaniami Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologicznego – osiągają one mądrość na poziomie dwuletniego dziecka. Są w stanie zrozumieć nawet do różnego rodzaju 250 słów i gestów, a nawet wykonywać proste obliczenia matematyczne. Określenie „pies jest najlepszym przyjacielem człowieka” funkcjonuje w wielu językach rozsianych po całym świecie. Psy nie odczuwają poczucia winy – mogą natomiast odczuć złość właściciela jako reakcję na swoje zachowanie, a to może wywołać u nich wstyd. Świetny węch psów i nieco słabszy smak Powszechnie wiadomo, że psy mają bardzo dobry węch – od 10 tys. do 100 tys. razy lepszy od człowieka. Nosy psów mają ponad 200 mln receptorów zapachowych. Ponadto ich nosy wydzielają cienką warstwę śluzówki, a ta pomaga im wchłaniać zapachy. Następnie wylizują one swoje nosy, tak, by spróbować zapachu przez usta. Jednak psy mają znacznie miej kubków smakowych na swoich językach w porównaniu do ludzi – około 1700, podczas gdy ludzie około 9000. Jak dowodzą badania, psy przy spożywaniu posiłków bardziej delektują się ich zapachem niż smakiem. Doskonały słuch psów, uszy mogą też… „mówić” Psy mają doskonały słuch. Potrafią zlokalizować źródło dźwięku w zaledwie 0,06 sekundy! Swoich uszu psy używają niczym radaru. Mogą usłyszeć odgłosy z odległości czterokrotnie większej niż ludzie. Co ciekawe uszy psów pełnią także funkcje komunikacyjne – ich obserwacja w zależności od sytuacji może być bardzo fascynującym zajęciem! Gdy uszy kierują się lekko do przodu i pies jest zrelaksowany, oznacza to np. zainteresowanie tym, co mówi właściciel. Jeżeli uszy są postawione do przodu (a dodatkowo podkulony ogon), oznacza to, że pies się boi. W sytuacji, gdy pies odczuwa niepokój, kładzie uszy po sobie. Natomiast, gdy jedno ucho jest skierowane do przodu, natomiast drugie do tyłu, nasz pupil jest gotowy do walki. Oczy psów, czyli psy potrafią… widzieć w ciemności! Co prawda, kiedyś uważano, że psy psy nie widzą kolorów, jednak najnowsze badania wykazały, że nasi najlepsi przyjaciele potrafią rozróżniać przynajmniej część kolorów. Co ciekawe, psy potrafią widzieć w ciemności! A to dzięki specjalnej błonie odblaskowej. Oczy psów wyposażone są w trzy powieki: górną, dolną oraz specjalna – trzecią powiekę, pomaga ona w utrzymaniu wilgotności oczu, a także i dodatkowo je chroni. To powinieneś wiedzieć o szczeniętach! Jednak te zmysły przychodzą z czasem, szczeniątka przychodzą bowiem na świat ślepe, głuche i bez zębów. A zmysły te uzyskują dopiero w 2 lub 3 tygodniu życia. Szczenięta wymagają odpowiedniego żywienia, w kontekście tego okres ich rozwoju dzieli się na czas od chwili odsadzenia (do około 4 tygodnia życia) i czas po odsadzeniu (około 6-8 tygodnia życia) – w określeniu odsadzenie chodzi o dostęp do mleka matki. Szczenięta częściej śnią niż dorosłe psy. Jeśli w Twoim domu wkrótce ma zagościć mały szczeniaczek, sprawdź jak powinna wyglądać wyprawka dla psa. Zdecydowana większość ras psów została stworzona sztucznie We współczesnym świecie jest jedynie kilka ras psów o materiale genetycznym niewiele różniącym się od genów wilka. Są to syberyjski, chart perski, ale również… pekińczyk, chow chow, shih tzu czy terier tybetański. Zdecydowana większość wyodrębnionych w dzisiejszych czasach ras psów powstawała przez sztuczny dobór osobników do krycia, czyli poprzez zarządzanie rozrodem psim w taki sposób, by uzyskać z osobniki, które spełniają określone funkcje oraz kryteria urody. Jednak, jak to zwykle bywa, jeżeli człowiek próbuje ingerować w prawa przyrody, nie wszystko z rasami psów poszło jak powinno. Niektóre rasy są np. predysponowane do chorób stawów, czy też typowych dla określonej rasy problemów behawioralnych. Różne rasy psów, różne ciekawostki Jako przykład powyższego może posłużyć rasa basenji – jest to jedyna rasa psa, która nie szczeka. Współcześnie istnieje ponad 150 ras psów, które zostały podzielone na 8 klas. Chow Chow znane są z niebiesko-czarnych języków, jednak rodzą się z różowymi językami, gdy mają 8-10 tygodni, ich języki stają się niebiesko-czarne. Szczenięta dalmatyńczyków rodzą się zupełnie białe, a dopiero z czasem zaczynają się u nich pojawiać plamy. Jeżeli decydujesz się na małego szczeniaczka, koniecznie odwiedź sklep dla szczeniaków. Wilczarz irlandzki to największa rasa psów. Greyhoundy mogą osiągać prędkość do 70 km/h, co czyni je najszybszymi psami na ziemi. Nowofundlandy są bardzo dobrymi pływakami, dzięki swym pajęczym stopom. Najcięższą rasą psów jest Bernardyn. Fot. depositphotos Psy śpią bardzo długo W ciągu doby pies potrzebuje średnio 14 – 16 godzin snu. Często więc zapada on w sen nawet w ciągu dnia. Jednak ten sen w ciągu dnia, nie jest snem głębokim, lecz po prostu drzemką, w trakcie której nasz pupil może przybrać pozycję podobną do „waruj” albo zwinąć się w „kłębek”. W pełen, regenerujący, głęboki sen w fazie REM , pies może wejść jedynie w pozycji „zdechł pies”. Tego psy nie mogą jeść!!! Nawet nieduże ilości winogron czy rodzynek mogą prowadzić do niewydolności nerek u psów. Pestki jabłek oraz gruszek zawierają arsen, a ten może być wręcz śmiertelny dla psów! Kolejne produkty spożywcze, których nie mogą jeść psy to gotowana cebula, orzechy makadamia czy jakikolwiek produkt zawierający kofeinę! Czekolada z kolei zawiera bardzo szkodliwy składnik – teobrominę – może ona doprowadzić do poważnego zatrucia, a w skrajnych przypadkach nawet śmierci zwierzęcia! Jeżeli zauważysz, że Twój pupil zjadł któryś z tych produktów, powinieneś udać się niezwłocznie do lekarza weterynarii!!! Jeszcze więcej uwagi powinieneś poświęcić na karmienie szczeniąt, które jest bardziej wymagające w porównaniu do karmienia dorosłych osobników.
Shih tzu bardzo często chorują na oczy, dlatego bardzo ważne jest, żeby włosy nie wchodziły w oczy. Dobrze by było żeby co kilka dni oczka były przemywane Świetlikiem dzięki czemu zapobiegnie się Grudkowego zapalenie 3 powieki, która u tej rasy występuje bardzo często i jest wywoływana podrażnieniem oczu. 7.Uszy.
Pochodzenie Od dawnych lat w Tybecie żyły dwie rodzime rasy psów, będące całkowitym przeciwieństwem, zarówno pod wzgledem wyglądu jak i uzytkowości: potężny mastiff tybetański i maleńki shih tzu. Doskonale ze sobą współpracowały: pierwszy z nich pilnował domostw, towarzyszył swoim właścicielom podczas przemieszczania się po bezkresnych szlakach handlowych i chronił ich przed dzikimi zwierzętami, był więc psem typowo użytkowym. Rolą drugiego było ostrzeganie, jeśli usłyszał coś podejrzanego. Trzymano je przede wszystkim przy światyniach i wykorzystywano jako psy stróżujące, a w domach zamożnych Tybetańczyków pełniły rolę psów towarzyszących. Podczas gdy mastiffy nadal są psami ciężko pracującymi, shih tzu z biegiem lat zrobiły oszałamiającą karierę jako luksusowe psy rodzinne i do towarzystwa. Choć na temat pochodzenia shih tzu istnieje wiele teorii, to jedno nie ulega wątpliwości, że początków rasy należy szukać w Tybecie. Dalajlamowie chętnie otaczali się tymi małymi pieskami wierząc, że są one uosobieniem lwów towarzyszących Buddzie. Inne psy nie miały tu wstępu, dzięki czemu hodowano je w czystości rasy. Ponieważ Tybet pozostawał w zależności od Chin, tybetańscy władcy często składali wizyty chińskiemu cesarzowi, przywożąc mu w prezencie te bardzo cenione na cesarskim dworze pieski. Otrzymanie psa-lwa nawet dla cesarza było zaszczytem. To one dały początek największej na świecie, liczącej około tysiąca psów hodowli. Stworzono im idealne warunki, do pilnowania, by nic im nie brakowało zatrudniono setki niewolników, podobno prowadzono nawet coś na kształt ksiąg rodowodowych, których istnienia nie udało się jednak potwierdzić. Działania cesarskiej hodowli zaowocowały powstaniem dwóch pięknych miniaturowych ras psów: pekińczyka i shih tzu. Ponieważ nie ulega wątpliwości, że obie te rasy były kojarzone między sobą, to właśnie domieszką krwi pekińczyka tłumaczy się odmienny wygląd shih tzu od swoich tybetańskich przodków i swego kuzyna lhassa apso. Co ciekawe, nazwy obu ras znaczą to samo: lwi pies. Przez wiele lat prawo posiadania shih tzu przysługiwało wyłącznie cesarzowi a także tym osobom, które jako dowód sympatii otrzymały go od niego w prezencie. Taki dar był oczywiście powodem do dumy i obdarowani chętnie się nim chwalili. Zabierali psa wszędzie ze sobą, dla wygody chowając go w rękawie. Ten zwyczaj doprowadził do miniaturyzacji rasy tak znaczniej i absurdalnej, że psy stały się skarłowaciałe, przestały się rozmnażać i trzeba było dla ratowania hodowli sprowadzić normalniej wielkości osobniki z Tybetu. Po śmierci cesarza Tzu Hsi hodowla zaczęła podupadać a na koniec większość psów została rozdana chińskim arystokratom. Nowi właściciele psów pałacowych poczuli się tak zaszczyceni ich posiadaniem, że rozpoczęli ich hodowlę, założyli nawet związek hodowców a do współpracy zaprosili grupę ekspertów, z pomocą których w 1938 roku stworzyli wzorzec rasy. Rok później władzę objęli komuniści, hodowlę luksusowych psów uznali za przejaw zgnilizny obyczajowej i nakazali jej likwidację. Na szczęście wiele psów zdołano wywieźć za granicę, co uratowało rasę od wyginięcia. Jej prawdziwy rozwój nastąpił dopiero w latach pięćdziesiątych, kiedy to Międzynarodowa Federacja Kynologiczna uznała wprawdzie shih tzu za rasę tybetańską, ale patronat nad jej rozwojem przyznała Anglikom, którzy rozpoczęli regularną hodowlę. Dzięki temu psy te stały się bardzo popularne, przebojem weszły na światowe ringi i okazały się ich wielką ozdobą. Przez bardzo długi czas obowiązywała ściśle przestrzegana zasada, że żaden pies nie może opuscić Chin, jeśli już ktoś ze względów dyplomatycznych został nim obdarowany, to przed przekazaniem go nowemu właścicielowi dosypywano psu do jedzenia drobno tłuczone szkło, co po kilku godzinach powodowało jego śmierć w okropnych meczarniach. W tych warunkach trudno się dziwić, że w Europie rasa długo pozostawała nieznana. Pierwszy raz poza państwem chińskim shih tzu znalazły się właśnie w Anglii, w 1927 roku, Zostały przywiezione na wyspy przez pannę Hutchins oraz państwa Brownrigg, którzy z zaledwie sześcioma osobnikami rozpoczęli hodowlę tej rasy. W początkach lat trzydziestych powstał klub rasy zarejestrowanej jako apso a w 1933 roku psy tej rasy uzyskały prawo do wystepowania w odrębnej klasie na wystawach kynologicznych. Na skutek nieporozumienia dwóch hodowców i jednocześnie wojskowych, pułkownika Bailey’a oraz generała Douglaas Brownrigga, doszło do wielkiej awantury w wyniku której shih tsu w liczbie 18-tu opuściły rasę apso i zostały zarejestrowane jako shih tzu. Rok później, w 1934 roku, został opracowany wzorzec rasy, a w 1949 roku Kennel Club przyznał prawo do ubiegania się o tytuł championa. Jest jeszcze w historii shih tzu bardzo ciekawa historia będąca powrotem do początków kształtowania się rasy. W latach 50-tych angielska hodowczyni panna Evans nie bez trudu uzyskała pozwolenie Kennel Clubu na pokrycie suczki shih tzu pekińczykiem. Potomstwo tej pary chrakteryzujące się skróconą kufą zrobiło prawdziwą furorę i w czwartym pokoleniu uzyskało rodowody shih tzu. Obecnie istnieją dwa, widoczne na poniższych szkicach, typy shih tzu: europejski - mocniejszy i cięższy od amerykańskiego, pies ma dobrze wysklepioną klatkę piersiową, w miarę szeroko rozstawione kończyny, bardziej okrągłą głowę oraz sprawiające wrażenie większych, pełne ekspresji oczy amerykański - delikatniejszy, o węższej klatce piersiowej, znacznie dłuższej szyi oraz mniejszej głowie, bliżej ustawionych, mniej masywnych i dłuższych kończynach . Nie ulega kwestii, że wyraźnie się różnią, typ amerykański jest bardziej wyniosły i elegancki. Co do tego, który jest ładniejszy, zdania prawdopodobnie są podzielone. Możemy jedynie dywagować, bo obowiązuje nas typ europejski, chociaż gdyby trochę wydłużyć szyję i nogi, pies niewątpliwie zyskałby na urodzie. Skojarzenie osobników tej samej rasy, tylko w innym typie to zaledwie ewolucja a nie rewolucja. Prawdopodobnie prędzej czy później ktoś się o to pokusi, jesli już tego nie zrobił. Podejrzewam, że białe sznaucery miniaturowe nie miałyby tak obfitego i jednocześnie szorstkiego owłosienia, gdyby wyprowadzaniu tego umaszczenia nie przyglądał się bardzo życzliwie pewien wyjątkowo urodziwy west highland terrier. I chwała mu za to! Wracając do shih tzu, prawdziwy rozwój rasy nastąpił dość późno, bo dopiero w latach 50-tych. FCI uznała, że shih tzu jest rasą tybetańską, ale patronat przyznała Wielkiej Brytanii biorąc pod uwagę zasługi tego kraju w jej popularyzacji w Europie i Stanach Zjednoczonych. Standard angielski, czy raczej europejski, został uznany przez FCI w 1954 roku. W latach 80-tych ubiegłego wieku shih-tzu stały się bardzo popularne, zarówno ze względu na swoją niezwykłą urodę jak i doskonały charakter. Do Polski trafiły w 1981 roku. Była to suka PIERINAS ISOLDE z Danii, importowana przez Małgorzatę Zieleniewską do hodowli Bravado, do której później dołączył pies DEIFOHOS z Kopfsteinu przywieziony z Czechosłowacji. Mamy obecnie shih tzu na bardzo wysokim, światowym poziomie, a ich popularność w naszym kraju stale rośnie. Młodzieżowy Zwycięzca Świata’ 2012 PRALINKA Ad Acte Wygląd Shih tzu jest jednym z tych psów, od których nie można oderwać oczu. Jego niezwykła uroda i niepowtarzalny sposób poruszania się powoduje, że nierzadko jest zwycięzcą konkursów finałowych na najbardziej prestiżowych wystawach kynologicznych. Ma wpisującą się w prostokąt sylwetkę, długi prosty grzbiet, szeroką i głęboką klatkę piersiową, mocne lędźwie oraz wysoko osadzony, zawinięty nad grzbietem ogon. Kończyny przednie krótkie, muskularne, obficie owłosione, z mocno owłosionymi łapami. Kończyny tylne krótkie i mocne, widziane z tyłu - proste. Uda zaokrąglone. Łapy okrągłe, mocno owłosione. Głowa osadzona na długiej, wysoko noszonej szyi, szeroka, o krótkiej, kwadratowej kufie, optycznie powiększonej obfitym owłosieniem. Oczy ciemne, szeroko osadzone, duże, ale nie wyłupiaste. Białko oka w żadnym wypadku nie powinno być widoczne. Uszy długie, zwisające, całkowicie pokryte długim włosem. Nos czarny lub wątrobiany u psów o tym samym umaszczeniu, znajdujacy sie na poziomie dolnej powieki lub poniżej. Nozdrza wydatne, szeroko otwarte, nigdy nie powinny być skierowane ku górze. Długość kufy powinna wynosić ok. 2,5 cm, ponieważ taka jest dostatecznie krótka, ale jeszcze nie powoduje kłopotów z oddychaniem. Shih tzu powinien mieć lekki przodozgryz lub zgryz cęgowy. Nadmierny przodozgryz, który powoduje, że język wystaje nawet przy zamkniętym pyszczku jest wadą dyskwalifikującą. Wysokość w kłębie: psy i suki 20 - 26,7 cm. Masa ciała: psy i suki 4,5 – 8,1 kg. Charakter, usposobienie Shih tzu ma ugruntowaną opinię wspaniałego psa do towarzystwa. Jest bardzo pewny siebie, przyjazny dla otoczenia i mniej nieufny wobec obcych niż spokrewniony z nim lhassa apso. Ma bardzo miłe usposobienie, jest wierny i łatwy do układania. Z natury aktywny, chętnie uczestniczy w spacerach całej rodziny i w zabawach z dziećmi. Lubi długie ale niezbyt szybkie spacery, w czasie których nie wchodzi w utarczki z innymi psami. Nie boi sie zimna, warto jednak sprawić mu nieprzemakalny kombinezon na jesienne spacery, który chroni przed zamoczeniem i filcowaniem sie włosa. UFO Veseliy Gremlin (Makówka) w butach ze śniegu po powrocie z zimowego spaceru Shih tzu jest psem pojętnym i łatwo się uczy, wymaga jednak cierpliwości i łagodności, zdenerwowanie lub ostra reakcja właściciela potrafi zniweczyć dotychczasowe osiągnięcia. Jeśli naukę rozpocznie się odpowiednio wcześnie, pies świetnie poradzi sobie na szkoleniu w zakresie posłuszeństwa, sprawdzi się również w mini agility. Shih tzu cieszy się opinią najbardziej sprawnego, oprócz spaniela tybetańskiego, wśród psów ozdobnych i do towarzystwa. Co ciekawe, jest doskonałym obserwatorem, podczas ćwiczeń podpatruje i naśladuje inne psy. Choć jest wierny i posłuszny, to czasem podobnie jak kot, lubi chodzić własnymi drogami. Uwielbia pieszczoty i głaskanie, ale to on decyduje, kiedy ma na nie ochotę. PL Champion Solaris Avis HONEY LOVE Szata Szata jest największą ozdobą shih tzu. Ma wspaniałą, długą, sięgającą aż do ziemi sierść, która powinna być gruba, prosta lub lekko falista, ale nigdy nie kędzierzawa, podszyta bardzo solidnym, gęstym podszerstkiem. Falistość jest niepożądana, ale tolerowana. Na czubku głowy włosy rosną do góry, układając się na kształt chryzantemy. Żeby nie opadały na oczy, powinno się je spinać w kucyk. Można to zrobić gumką lub ozdobną kokardką. Upięcie widocznego na zdjęciu obok kucyka wystawowego jest wielką sztuką. Opisujemy to tutaj. Umaszczenie: dowolne. Szata może być jedno, dwu, lub wielobarwna, wszystkie kombinacje kolorów są akceptowane zwłaszcza, gdy znaczenia są symetrycznie rozłożone. U psów łaciatych bardzo pożądana jest mała biała gwiazdka na czole i biały koniuszek ogona. Sierść shih tzu wymaga niezwykle systematycznej pielęgnacji, Ich właściciele mają jednak szczęście, bo te niezwykłe pieski uwielbiają być czesane, pod warunkiem, że zostały bardzo wczesnie do tego przyzwyczajone i robi się to delikatnie a sierść jest zadbana i nie ma w niej supłów. Jeśli pies nie ma być wystawiany, można mu skrócić włos i ostrzyc na sportowo, będzie wyglądał równie ładnie a krótka sierść jest bez porównania łatwiejsza do utrzymania w nienagannym stanie. Więcej na temat pielęgnacji sierści shih tzu i przygotowania go do wystaw - kliknij tutaj Zdrowie Choć shih tzu jest psem długowiecznym, dożywa 14-16 lat i cieszy się dobrym zdrowiem, to jego właściciel powinien regularnie sprawdzać stan oczu swojego przyjaciela. Są one podatne na urazy i wysychanie, co sprzyja rozwojowi różnego rodzaju chorób. Zdarzają się czasem takie wady wrodzone jak entropium i ektropium a także zwężenie lub niedrożność kanalików łzowych, co powoduje ciągłe łzawienie i powstawanie brzydkich zacieków pod oczami. Regularnej kontroli wymagają również całkowicie zasłonięte sierścią, słabo wentylowane uszy. W gorące dni, podobnie jak wszystkie psy ze skróconą kufą, shih tzu może mieć problemy z oddychaniem. W czasie letnich upałów trzeba więc zapewnić mu chłodne miejsce do wypoczynku, a na dłuższy spacer wybrać się dopiero po zachodzie słońca. Trzeba też zrezygnować z podróży samochodem, chyba że jest wyposażony w bardzo dobrze działającą klimatyzację i w żadnym wypadku ani na chwilę nie zostawiać psa samego w samochodzie. U niektórych psów zdarza się uwarunkowane genetycznie zwężenie nozdrzy, które utrudnia psu oddychanie i wymaga zabiegu operacyjnego. Z chorób immunologicznych wymienić należy zespół Cushinga i niedoczynność tarczycy. Specyficznym dla shih tzu schorzeniem jest niewydolność nerek. Mimo tylu potencjalnie zagrażających tej rasie chorób, shih tzu mało chorują i do końca życia zachowują dobrą kondycję. Ch Pl RED WHITE SWEETS Z Kojca Coli dowód, że wystawowa kariera nie wyklucza korzystania z radości życia Do kogo pasuje ten pies ? Odpowiedź jest prosta: shih tzu pasuje do każdego, pod jednym wszakże warunkiem, że będzie to osoba, która potrafi odpowiednio zadbać o jego sierść. Właściciel musi sobie zdawać sprawę z tego, że jeśli pies ma wyglądać schludnie, trzeba go bardzo regularnie kąpać i szczotkować. Codzienna pielęgnacja nie wymaga nadzwyczajnych zdolności manualnych, natomiast przygotowanie psa do wystaw to już duża sztuka. Ponieważ utrzymanie długiej sierści jest dość kłopotliwe, można ją w dobrym salonie skrócić na tyle, żeby właściciel poradził sobie z utrzymaniem jej w porządku. Wówczas największy problem tej rasy przestanie być problemem. Shih tzu jest psem bardzo spokojnym, inteligentnym, serdecznym i ogromnie przywiązanym do swojego pana. Jak przystało na psa dalekego wschodu, do obcych podchodzi czasem z rezerwą i nawet robi wrażenie wyniosłego i nieprzystępnego. W rzeczywistości potrafi być bardzo radosny, lubi sie bawić, bywa żywiolowy, ale natychmiast się uspokaja, kiedy jego pan kończy zabawę. Jest psem niezwykle czystym i bardzo szybko uczy sie załatwiać swoje potrzeby na dworze. W domu nie sprawia kłopotów, jest posłuszny, choć czasem, kiedy mu coś wpadnie do głowy - odmawia wykonania polecenia. Wtedy, jak przystało na przybysza ze wschodu, głośno nie protestuje, tylko po prostu polecenia nie rozumie lub nie słyszy. Równie dobrze nadaje się dla rodziny z dziećmi jak i dla osoby samotnej. Może mieszkać w każdym, nawet maleńkim mieszkaniu. Potrzebuje bliskości człowieka, najchętniej towarzyszyłby cały czas zwoim opiekunom, ale jeśli zostanie do tego przyzwyczajony, może bez problemu zostać sam w domu. Można go zabrać dosłownie wszędzie, uwielbia spacery i doskonale znosi podróż samochodem. Niekonfliktowy charakter powoduje, że bez problemów może mieszkać z innymi zwierzętami, również kotami, choć zabawy z nimi mogą być niebezpieczne, ponieważ kocie pazury w czasie zabawy mogą skaleczyć jego oczy. Shih tzu jest pieskiem lubiącym komfort i spokój, nie znosi hałaśliwych miejsc, zamieszania, krzyków i głośnej muzyki. Jest bardzo przyjazny wobec dzieci, zawsze skory do zabawy, wysoko ceni różne zabawki, ale zdecydowanie najwyżej zabawę ze swoim panem. Zalety i wady + doskonały pies do towarzystwa + bardzo przywiązany do właściciela + przyjazny wobec dzieci i zwierząt + łatwo przystosowuje się do każdych warunków + nie jest hałaśliwy + nie linieje - wymaga systematycznej pielęgnacji - źle znosi upały - czasem chrapie Multi Champion Solaris Avis FANTASTIC LADY Jak znaleźć dobrą hodowlę ? Jeśli chcesz kupić psa tej rasy, unikaj niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej, legalnej hodowli w naszym Katalogu Hodowców Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny. Wzorzec rasy FCI Wzorzec FCI nr 208 / wersja polska luty 2011 SHIH TZU POCHODZENIE: Tybet. PATRONAT: Wielka Brytania. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: UŻYTKOWOŚĆ: Psy do towarzystwa. KLASYFIKACJA : Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 5 Rasy tybetańskie. Bez prób pracy. KRÓTKI RYS HOSTORYCZNY: Ludzie nierzadko mylą shih tzu i lhasa apso, ale różnice między tymi psami są ewidentne. Rasa ta pochodzi z Tybetu, ale rozwijała się w Chinach, gdzie psy te mieszkały w pałacach cesarskich. Chiny stały się republiką w roku 1912, i wtedy pierwsze egzemplarze shih tzu trafiły na Zachód, a do Wielkiej Brytanii w roku 1931. Za samodzielną rasę uznano je tam w 1934 roku, z odrębną księgą rodowodową od roku 1940 i prawem do championatu od roku 1949. Szczególnie atrakcyjną cechą rasy jest włos, układający się na głowie na kształt chryzantemy. WRAŻENIE OGÓLNE: Krzepki, obficie, ale nieprzesadnie owłosiony, z charakterystycznym, aroganckim sposobem bycia i twarzą przypominającą chryzantemę. WAŻNE PROPORCJE: Długość od kłębu do nasady ogona większa od wysokości w kłębie ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Inteligentny, żywy i czujny. Przyjazny i niezależny. GŁOWA: Szeroka, okrągła; szeroka między oczami, z wyraźnym stopem. Bujnie owłosiona, z włosem opadającym nad oczami. Obfita broda i bokobrody, Włos na kufie rośnie w górę, dając charakterystyczny efekt chryzantemy. Sierść nie przeszkadza w Stop: wyraźny. TRZEWIOCZASZKA: Nos: Czarny, ale u psów wątrobianych lub łaciatych wątrobianych - nos ciemno wątrobiany. Grzbiet nosa powinien znajdować się na poziomie dolnej powieki lub nieco poniżej. Nos skierowany w dół wysoce niepożądany. Szeroko rozwarte nozdrza. Ściśnięte nozdrza - wysoce niepożądane. Kufa: Szeroka, graniasta, krótka, nie pomarszczona, płaska i owłosiona. Długości ok. 2,5 cm od wierzchołka do stopu. Grzbiet nosa prosty lub nieco zadarty. Pigmentacja kufy tak pełna, jak tylko możliwe. Wargi: zamknięte Uzębienie: Szeroka szczęka i żuchwa, lekki przodozgryz lub zgryz cęgowy. Oczy: Duże, ciemne, okrągłe, rozstawione szeroko, ale nie wyłupiaste. Ciepłe w wyrazie. U psów wątrobianych lub o wątrobianych znaczeniach, dopuszczalny jest jaśniejszy kolor oczu. Niewidoczne białkówki. Uszy: Duże, z długim płatem usznym, zwisające. Osadzone nieco poniżej sklepienia czaszki; owłosione tak obficie, że wydają się zlewać z owłosieniem szyi. SZYJA: Proporcjonalna, łukowata. Długość odpowiednia dla dumnego noszenia głowy. TUŁÓW: Grzbiet: Prosty. Lędźwie: Dobrze związane i mocne. Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka, zaiweszona między nogami. OGON: Obficie owłosiony; noszony wesoło, wysoko ponad grzbietem. Osadzony wysoko. Noszony – w przybliżeniu – na wysokości sklepienia czaszki, przydając harmonii sylwetce. KOŃCZYNY:KOŃCZYNY PRZEDNIE: Łopatki: Mocne, dobrze ukątowane. Przedramię: Nogi krótkie i muskularne, o mocnym kośćcu; tak proste, jak tylko możliwe przy szerokiej, nisko zawieszonej klatce piersiowej. Łapy: Zaokrąglone, mocne, obficie owłosione. KOŃCZYNY TYLNE: Wygląd ogólny: Nogi krótkie i muskularne, o mocnym kośćcu. Widziane od tyłu – proste. Uda: Dobrze zaokrąglone i muskularne. Łapy: Zaokrąglone, mocne, o mocnych opuszkach; obficie owłosione. CHÓD/RUCH: Arogancki, płynny; przednie kończyny z dobrym wykrokiem, mocna akcja kończyn tylnych, z ukazywaniem całych opuszek stóp. SZATA:SIERŚĆ: Włos okrywowy długi, gęsty, nie lokowaty; umiarkowanie obfity podszerstek. Dopuszczalny lekko falisty. Sierść nie może przeszkadzać w widzeniu ani utrudniać ruchu psa. MAŚĆ: Dopuszczalne wszystkie kolory; biała strzałka na czole i biały koniec ogona – bardzo pożądane u psów łaciatych. WYSOKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA: Wysokość w kłębie: Nie więcej, niż 27 cm. Typ i cechy charakterystyczne dla rasy, są najwyższej wagi i w żadnym wypadku nie należy ich poświęcać jedynie dla wielkości. Masa: 4,5 – 8 kg. Idealna waga: 4,5 – 7,5 kg. WADY: Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależnosci od nasilenia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: agresja lub wyraźna lękliwość każdy pies wykazujący wyraźne wady budowy lub zaburzenia charakteru, powinien zostać zdyskwalifikowany. Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny. Źródło:
Ten fakt o psach bokserach dotyczy zdrowia tej popularnej rasy. Psy z krótką czaszką, takie jak Bokserki, są wynikiem wielu pokoleń hodowla selektywna . Istnieje możliwość, że jest to produkt uboczny ludzkiej selekcji w odniesieniu do nieletnich zachowań psów. Co po prostu oznacza, że ludzie lubią psy, które są bardziej Psy towarzyszą ludzkości od setek lat. Oswojone zwierzęta domowe mogą pełnić funkcję obronną, pomagać w codziennych czynnościach, a nawet stać się najlepszym przyjacielem człowieka. Dla osób niepełnosprawnych, np. niewidzących, pies staje się przewodnikiem, który chroni przed wszelkimi niebezpieczeństwami. Zobacz ciekawostki o psach, które stawiają te niezwykłe zwierzęta w pozytywnym świetle. Co wiemy o psach – skąd się wzięły w naszych domach? Czy zastanawiałeś się kiedykolwiek nad tym, jak znalazły się w naszych domach czy mieszkaniach psy? Ciekawostki dotyczące ich pochodzenia pozwolą rozwiać takie wątpliwości. Pies jest zwierzęciem pochodzącym od wilka szarego – dumnego i dzikiego. Minęło sporo czasu od chwili, gdy te dwa gatunki czworonogów miały jednak wiele wspólnego. Psy oddzieliły się od wilka szarego około 125 tys. lat temu. Następnie wykształcił się osobny gatunek, który z czasem został udomowiony przez człowieka i był wykorzystywany do prac gospodarczych czy transportu. Obecnie jest tylko kilka ras psów, które mają w swoim genotypie geny wilka szarego. To między innymi: chart perski,chow chow,terier tybetański,syberyjski husky,pekińczyk,shih tzu. Psy – ciekawostki o udomowieniu Najprawdopodobniej udomowienie psa miało miejsce około 17-12 tys. lat temu. Początkowo te zwierzęta służyły człowiekowi do tropienia i transportu zwierzyny łownej na bezkresnych połaciach Syberii. Dziś nadal są tam wykorzystywane. Ciekawostki o psach dostarczane przez kolejnych naukowców pozwoliły człowiekowi lepiej poznać różne rasy tych zwierząt. Na początek warto podkreślić najważniejszą psią ciekawostkę, mianowicie to, że psy stanowią najbardziej zróżnicowany gatunek zwierząt w skali światowej. Badacze cały czas prowadzą badania i analizy, które pozwalają na wyszczególnienie nowych ras i opisanie ich. Większość obecnie wyodrębnionych ras nie została stworzona w naturalnym trybie, ale poprzez sztuczny dobór osobników do krycia. Człowiek kształtuje je różnymi metodami, by wzmacniać ich pożądane cechy wyglądu i charakteru. Ciekawostki o rasach psów Informacje o psach nie były przez lata usystematyzowane. Zmieniło się to za sprawą Karola Linneusza, który opisał czworonoga pod łacińską nazwą Canis familiaris w 1758 roku. Wyraźnie oddzielił on gatunek psów jako takich od wilka, który został zaklasyfikowany jako Canis lupus. Dziś systematyka ras psów zadziwia swoją rozbudowaną strukturą. Istnieje ich ponad 150, a dodatkowo są podzielone na 8 klas. Najbardziej popularną rasą są obecnie labradory. Z kolei największą na świecie jest wilczarz irlandzki. Takie ciekawostki o rasach psów pozwolą ci być może wybrać swojego przyszłego pupila! Zdrowotne ciekawostki o psach Co wiemy o psach, jeśli chodzi o ich ciało? Sprawdźmy! Szósty zmysł czy powonienie – coś o psach i ich znakomitym nosie Psy mają bardzo wyczulony zmysł węchu. Ich nos potrafi wyczuć zapachy z dużej odległości, dlatego wiele ras sprawdza się bardzo dobrze jako zwierzęta tropiące. Jednak wiedz również i o tym, że takie czworonogi mają tak czuły węch, że potrafią wyczuć różne typy nowotworów, płuc,skóry,piersi,pęcherza moczowego,prostaty. Ciekawostką dotyczącą pewnych ras psów jest to, że mają one wrodzone umiejętności w tropieniu poważnych chorób u człowieka. Poddane odpowiedniemu, ukierunkowanemu szkoleniu mogą wywąchać u pacjentów raka różnych narządów. Być może komórki rakowe powodują wydzielanie specyficznego zapachu, który jest identyfikowany właśnie przez psy. Jako psią ciekawostkę zalicza się to, że czworonożny pupil może wykryć i inne problemy zdrowotne u swojego pana lub u osób w swoim otoczeniu. Mowa o takich schorzeniach jak: cukrzyca i groźne wahania poziomu glukozy we krwi;napady padaczki (epilepsji) – nawet na 45 minut przed wystąpieniem ataku. Takie ostrzegawcze działanie psów może być kluczowe nie tylko dla zdrowia, ale niekiedy i życia człowieka. Psie ciekawostki – węch, słuch i wzrok Psi węch jest silnym zmysłem, z którego pupil korzysta w specyficzny sposób. Kiedy węszy, używa swoich nozdrzy. Prawe połączone jest z prawą półkulą mózgową i odpowiada za analizę bodźców obcych, które mogą wywoływać strach i lęk u zwierzęcia. Natomiast lewe nozdrze połączone jest z lewą półkulą mózgu zwierzęcia i analizuje bodźce, które ten zna i są dla niego uznawane za bezpieczne. Zmysł zapachu u psa jest od 10 do 100 tys. razy mocniejszy niż u człowieka. Ciekawostką o psach jest także i to, że mają znakomity słuch. Potrafią zlokalizować źródło dźwięku w zaledwie 0,06 sekundy. Służą im do tego obrotowe ruchy uszu, które są sterowane kilkunastoma oddzielnymi mięśniami. Psi słuch najlepiej działa przy dźwiękach o częstotliwości 8000 Hz. Człowiek najlepiej słyszy przy częstotliwości 4-krotnie niższej – 2000 Hz. Wzrok tych zwierząt to kolejna ciekawostka. U psów budowa oka jest inna niż u człowieka. Widzi mniej ostro otaczający go świat, a oko nie jest przystosowane do obserwacji przedmiotów i ludzi z bliska. Ostrzej widzi obiekty w ruchu. Wszystko dlatego, że w naturze psom, jak i ich praprzodkom wilkom, wzrok nie jest niezbędny do działania. Znakomity słuch i węch pozwalają na polowanie i dostrzeżenie ewentualnego niebezpieczeństwa. W oczach psów znajduje się też membrana, która pozwalają im widzieć lepiej w zupełnych ciemnościach. Najnowsze informacje o psach dowodzą, że zwierzęta te widzą kolory, choć nie w tak wyraźny sposób jak człowiek. Do tego te czworonogi mają trzy powieki – górną, dolną i trzecią, odpowiadającą za utrzymanie wilgotności i ochronę oczu. Budowa ciała psów Kolejna psia ciekawostka wskazuje, że dorosły czworonóg ma 319 kości, podczas gdy człowiek tylko 206. Szczenięta rodzą się ślepe, głuche i bez zębów. Najpierw małe pieski mają komplet 28 zębów, a dorosłe czworonogi – 42. Czy wiesz, że psy też się pocą? Mają gruczoły potowe na opuszkach łap, ale dla schłodzenia się w upalne dni czy po wysiłku zaczynają po prostu dyszeć. Psy nie mają aż tylu kubków smakowych co człowiek. Ich liczba to około 1700. Dla porównania, ludzie mają ich około 9000, a koty – zaledwie 473. Normalna temperatura ciała człowieka wynosi 36,6 stopni Celsjusza, a psa – 38 stopni. Typowe zachowania psów – ciekawostki Najwięcej ciekawostek o psach może ci przekazać psi behawiorysta, czyli inaczej specjalista od zachowań tych zwierząt. Podczas pracy z czworonogami może on dostrzec, jakie są ich zachowania i modyfikować je. Na przykład częstym problemem, z jakim do behawiorysty zgłaszają się właściciele psów, jest niszczenie mebli i różnych przedmiotów w domu podczas nieobecności rodziny. Czworonóg, pozostawiony sam sobie, może zacząć drapać meble tapicerowane, pożerać buty i inne drobne przedmioty. Wyje, piszczy i szczeka, ale nie dlatego, że jest złośliwy. Najczęściej jest to spowodowane tym, że pies cierpi na lęk separacyjny. Wydaje ci się, że twój czworonożny pupil cały czas śpi? To nie tylko wrażenie, to fakt. Informacje o psach przekazywane przez naukowców wskazują, że ten czworonóg potrzebuje do regeneracji organizmu na co dzień średnio od 14 do 16 godzin snu, czyli śpi znacznie więcej niż człowiek. Jednak, nawet kiedy ma zamknięte oczy, nie zapada w głęboki sen, ale drzemie, zwinięty zwykle w kłębek. W fazę głębokiego snu zwierzę wchodzi w pozycji „zdechł pies”. Komunikacja z psem – ciekawostki Pies, rzecz jasna, nie potrafi porozumiewać się z ludźmi w konwencjonalny sposób. Jednak obserwacja jego zachowania czy poszczególnych elementów budowy ciała pozwoli właścicielowi bezbłędnie rozpoznać, co takiego ma do przekazania zwierzę. Ciekawostki o psach wskazują między innymi na psie uszy, które pełnią ważną funkcję w procesie komunikacji z otoczeniem – z człowiekiem, ale i z innymi czworonogami. Obserwacja uszu zwierzęcia pozwala na wyciąganie trafnych wniosków: lekko skierowane do przodu uszy – pies jest zrelaksowany;postawione uszy do przodu – strach u zwierzęcia;skierowanie jednego ucha do przodu, a drugiego do tyłu – wzmożona czujność u psa i gotowość do podjęcia walki;położenie uszu po sobie – zwierzę odczuwa niepokój. Ciekawostki o psach i wychowywaniu ich z dziećmi Rodzice zastanawiają się, czy dobrym wyborem jest zakup szczeniaka dla kilkuletniego dziecka. Zdarza się, że pies pojawia się równolegle z noworodkiem. Czy to działanie jest prawidłowe? Jak najbardziej. Sprawdź psie ciekawostki i to, co mówią o ich wpływie na wychowywanie dzieci! Analizy wielu przypadków dowodzą, że dzieci, które wychowują się w domu z psem, są bardziej empatyczne, zdrowsze i przyjaźniejsze niż inne. Potrafią radzić sobie w wielu sytuacjach życiowych. Obdarzają uczuciem czworonoga, który odwdzięcza się bezgranicznym oddaniem. Badania wykazały, że dzieci pochodzące z domów, w których są psy, rozwijają większą odporność na wszelkiego rodzaju schorzenia, w tym przede wszystkim alergie skórne czy wziewne. Wszystko dlatego, że mają po prostu silniejszy system odpornościowy i mikrobiom. Rodzice nie muszą przejmować się tym, że dzieci potrafią całować bez końca swoich pupili. To nic złego, a bakterie i inne drobnoustroje, które przekazują sobie nawzajem, wcale nie muszą być dla nich zagrożeniem. Wręcz przeciwnie. „Buziaki” dawane psom przez dzieci powodują, że u człowieka powstaje tak zwany pozytywny efekt probiotyczny. Wykształca się większa odporność, co jest ciekawostką o psach, którą warto poznać. Muzyczne ciekawostki o psach Co wiemy o psach i ich rozrywkach? Wiele ras uwielbia aktywność fizyczną. Czy wiedziałeś jednak coś o psach i ich preferencjach muzycznych? Otóż w 2017 roku zespół Alestorm ze Szkocji, specjalizujący się w muzyce określanej jako piracki metal, wydał specyficzną płytę w wersji dla ludzi i dla psów. Krążek „No Grave But The Sea” w wersji zwierzęcej zamiast wokali ma psie szczekanie. Czy to oznacza, że takie czworonogi lubią gatunek muzyki metalowej? Niekoniecznie. W internecie można znaleźć muzykę relaksacyjną dedykowaną właśnie takim zwierzętom. Czy jest skuteczna i odpręża? Takiej potwierdzonej informacji o psach niestety nie ma. Cenne informacje o psach i ich żywieniu Uwielbiasz czekoladę? Twój pies chciałby spróbować twojego batonika czekoladowego? Uwaga! Nie pozwól mu na to. Zawiera ona szkodliwy dla psów składnik – teobrominę. Musisz wiedzieć, że jego spożycie może doprowadzić do poważnego zatrucia u zwierzęcia, a nawet w skrajnych przypadkach do śmierci psa. Ciekawostka jest taka, że nie od razu po spożyciu czekolady u czworonoga pojawiają się objawy zatrucia. Najczęściej można je zauważyć w ciągu około 4 godzin po zjedzeniu słodyczy i nie należy ich ignorować. Najlepiej udać się wówczas do weterynarza. Psy nie mogą spożywać także winogron czy rodzynek, ponieważ powodują u nich niewydolność nerek. Szkodzą im gotowana cebula, kawa i produkty z kofeiną czy orzechy makadamia. Śmiertelne mogą być spożyte przez czworonoga pestki jabłek i gruszek, z uwagi na zawartość arsenu. Podsumowanie Ciekawostki o psach pozwalają lepiej poznać czworonoga, który towarzyszy człowiekowi od tysięcy lat. Ma on szczególnie wyczulony słuch i węch. Potrafi się porozumiewać z człowiekiem za pomocą gestów. 1a2dRFe.